Ayrı

Ilık sofralarca beklerdim eve dönüşünü; vakit hep dardı. Tahammül Deniz’lerinde yüzerdim sırf ikimiz için, bizim için, ilişkimiz için… Gökyüzüyle didişirdi kuşlar ve ben içlerinden sadece birini seçmiştim gökyüzünü bizim için kıskandırmak maksadıyla… Mavi bir kuştu, ılık sofralarca kandığım aşk yemekleri soğurdu seni göremediğimizde ve ölmeyi unuturdu âşık kuş… Benden başkası seni sevemez sanırken o da seni sevmeyi seçmişti ben yine yalnızlık dibinde kalan hasrete bandırmıştım ekmeğimi…

Sus ve git çıkışları vardı aşk mümkünatımızda ve emekleyen günlerin zehir olan gülleri solardı. Dikenlerinde devralınan aşk artık nasıl iyileşirdi?

Gitmeseydin be sevgili. Sağımda solumda aşk geçidinin izni olmadan yürüdüğüm zamanların kuşkonmazları… Ben seni sevmiştim ya hani; sevmek mısralarında şarap kadehlerinin kutlama sevinçleri…

Soğuk yemeklerce bekledim evimin kalbine doğmanı; güneş vardı ve o sendin, gökyüzü ne yapsın? Mavi kuş’un kara bulut çığlıkları girmişti günah gibi aramıza ve ben yine seni özlüyordum. Özlemek fena günlerin kutlama haftasında hep bana mum yaktırırdı.

Susma ve gitme girişlerince girişirdi bana yalnızlık, son bir damlası kalmıştı yemek istemediğim ayrılığın; onu da sen yemişsin benden gidebilmek için… Baktığımız yönler falanca filanca kısmetli âşıkların oyuncakları olmuş, biz de bunca âşıkların oyunbazı…

Soframda ilelebet kalmasını istediğim şeffaf suyumla sana içirmeyi düşündüğüm umudum kadeh tokuşturuyor ve ben onları sadece izliyorum. Seyirci aşk gönlüm kapıldı sana, elimde olmadan yine hep seni seviyorum. Başka bir çıkış kapısı bulamadım kalbinden başka, rezil dilencilerin dilendikleri paraları da bana kaldı, üzgünüm bu kadar âşık olmamalıydım. Mavi kuş’un kafesindeki yem olmayı dilemeden açlıktan ölmek istemediği oldum. İyi akşamlar astı suratlarını; sen ayrı bir yerde bonservis, ben ayrı bir yerde züppe yalnız oldum…

Dilara AKSOY