Beni aya hapsettiler
Sen dünyanın diğer yüzü…
Çığlıklarımız ayrı gökyüzünde çağlarken
Birbirinden habersiz, ortak feryatlarımız.
Geceyle gündüzün aşkı
Destandır
Kavuşamayanların dilinde.
Oysaki asıl destanı
Ürkek kırlangıçlar fısıldar
Her hazan mevsiminde,
Güneşin battığı yerde
Ay yeni geceye gebeyken…
Ayın içindeki güneşi
Kim fark etti ki şimdiye kadar?
Gökyüzü bedava dostlarım
Baktıkça artmıyor pahası.
Güneşi selamlamaksa ateş pahası
Cep yakar el yakar
Hatta benim kalbimi yakıyor.
Ayın içine güneşi ben hapsettim!
Büyük bir sırdı
Sakladım bir kırlangıcın kanadına
Adına ben özgürlük derim
Halimi gören tutsaklık…
Siz, siz olun dostlarım
Çıplak gözle güneşe
Çıplak kalple ‘aşka’ bakmayın.
Tuğba KOÇ
Turkish
“Çığlıklarımız ayrı gökyüzünde çağlarken
Birbirinden habersiz, ortak feryatlarımız.”
Bu kısım bana oturmamış gibi geldi özellikle 1. mısrayı anlayamadım.Belki de ayrı göklerde ile değiştirilebilir göyüzünde kelimesi, neyse…
Şiir güzel, teşbihler yerinde, ahenk de akıcılığı sağlayacak kadar var.
‘Hatta benim kalbimi yakıyor’ dizesi hariç oldukça başarılı 🙂