Yazmak: bir tutkudur adeta.
Bir girdi mi insanın içine yazma hevesi, hiç çıkmaz.
Deftere, kağıda, bilgisayara…
Bazen telefona bile yazarım aklıma düşenleri.
“O an” dan doğmuştur; çünkü o iki cümle.
Bir daha gelmeyebilir, ilham perisi denen meret.
Öyle “haydi oturayım da bir şeyler karalayayım” falan değildir mesele.
Gece uykularından uyandırmalı kimi zaman.
Kimi zaman da uyutmamalı insanı düşünceleri.
Ancak böyle değerlidir gözümde yazılanlar.
Hayatımdan çaldığı kadar.
Bir işten beni alıkoyduğu kadar…
Not:bu satırları yazarken en sevdiğim şeyi unuttum,
çayımı soğuttum…
Meri
Turkish