Zaman gariptir, tuhaftır…acımasızdır. Hiçbir koşulda size merhamet göstermez. Tek bir amacı vardır; akıp gitmek.
Doğduğunuz andan itibaren O’na göre şekillenirsiniz, kendi isteğinize göre değil. O ne karar verirse, o olur. Kiminiz buna kader diyebilirsiniz. Ben, zaman diyorum.
.
.
Kandırır, üçkağıtçıdır zaman. Size birçok şeyi aynı anda sunup en sonunda eliniz boş gönderebilir.
.
.
Bazen de arkadaş canlısı oluverir. Hiç yoktan birden umutlarınızı yeşertiverir.
.
.
Dengesizdir de aynı zamanda. Oyunlar oynarken kendinizi birden masa başında harfleri öğrenmeye çalışırken bulabilirsiniz.Ya da okurken kitaplarınızı, birden büyüyüverdiğinize tanık olursunuz.
.
.
İster mi insan büyümeyi?
.
.
Ben çok istemiştim. 10 yıl önce, deli gibi istemiştim.Güzel, genç bir kadın olmayı dilemiştim hep.Bir an önce büyümeyi,bir an önce…Yanılmışım…
.
.
Büyümek çözüm değilmiş Hele genç, güzel bir kadın olmak,o hiç de öyle kolay olmuyormuş. İstekleriniz, hayalleriniz, hedefleriniz değiştiği anda hayat da değişirmiş.
.
.
Hayat, plan yaparak olmuyormuş mesela.Çünkü her an bozulabilirmiş planlar.Her an dibe vurabilirmiş insan. Kaybedebilirmiş her şeyini; ümitlerini…
.
.
Zaman diyorduk, sadece akar. Bir nehir gibi bir vadinin ıssızlığının ortasında akan bir nehir gibi. Kimse dokunamaz ona,kimse karışamaz akışına.Tek yaptığı ve hatta tek amacı akıp gitmek olan zaman, hiçbir şekilde geri dönüşü olmayan bir yola sokar bizi her uyandığımız sabah.Gece olana kadar geçen sürede, neler kaçırdık ya da neler elde ettik karışmaz. Sadece yürür yolunda. Milyonlarca yıldır yaptığı gibi.
.
.
Sen ise sadece dönüp bakarsın arkasından, neler kaçırdım diye.
Sadece izlersin yitip giden ümitlerini…
Turkish