Keşkesiz Yaşamak..

Hayat hesap kitapla yaşanacak bir mecra değil ki, alalım kağıdı kalemi oturup kendimiz çizelim o çizgiyi. Biz belirleyelim eğriyi doğruyu,iyiyi kötüyü,güzeli çirkini. Kendimiz seçelim muhatap olmak istediklerimizle,nefret ettiklerimizi. En çok istediklerimizi alalım yanımıza, bir de asla görmek istemediklerimizi. Böyle dolduralım heybemize en güzel diye seçtiklerimizi..

Bir sırrı var mı hasar almadan gitmenin bu uzun yolda.. Mümkün mü ayağımıza taşlar takılmadan sadece güzellikleri ümit ederek yaşamak. Dertler, kederler, ayrılıklar, kayıplar ordu ordu dizilse de yolumuza, etrafın düşmanlarla çevrili koca bir kara parçasıyken kötüler cirit bile atsa etrafında ,tek mesken kalbin olursa incenmezsin asla. Bazı kayıpların kazanç sayılır bırak gitsinler sakın korkma. Hep güzellikler çıkmaz karşımıza,dikenler batsa da eline,güle uzanmaktan asla vazgeçme .

Her sabah uyandığında güneş yeniden doğuyorsa ve gün her şafakta yeni umutlara gebe olarak ağarıyorsa , yaşamak için evren bile bu denli çaba harcıyorsa senin için, teker teker diziyorsa önüne nimetlerini..Her sabah pencereden baktığında elinde kahveni yudumlarken görüyorsan dışarıdaki güzellikleri,hala nefes alabiliyor,bakabiliyor ve duyuyorsan doğanın seslerini ve bütün bunları hiçbir engel olmadan yapabiliyorsan yaşamın tadından bahsederken kıymet bilmek için daha ne bekler ki insan..

Yaşamak diyoruz da sahi yaşıyor muyuz! Yaşadığımızı zannedip kendimizi kandırıyoruz.Emek yok, çaba yok ,gayret yok. Günü doldurmak için vakit sayıyoruz.Akrep yelkovan peşinde koşarken gün boyu, takvimden yapraklar düşerken tek tek,her yıl bir mum daha eklerken pastana heyecanla, mutlulukla ,aslında bir yılı daha geride bırakarak koşuyoruz sona.Geriye dönmek mümkün değilken,vaktimizi boşa harcamak neden..

Savrulup gidiyor ömrümüz farkında bile değiliz,aldığımız her nefesin kıymetini bilmeli, çokça sevmeli,nefreti silmeliyiz. Dünyaya bir misafir geldik ne alırsak onunla döneceğiz.. Sevdiklerimizin kıymetini yaşarken bileceğiz. Sevilmek diyoruz hep bundan bahsediyoruz ama sevmeye geldi mi bir adım geri gidiyoruz. Hiç emek harcamadan sadece bekliyoruz. Elbet sevip sevilecek yeri gelecek kaybedeceğiz,pişmanlıkta yaşayacak belki en dibi de göreceğiz, belki canımız yanacak ,hata da yapacağız ama düştüğümüz yerden daha sağlam kalkacağız..

Zaman çok değerli bir kavram, kimsenin senden çalmasına izin verme kendinin bile.. Bırak gündelik işlerin peşine hırsla koşturmayı, her gün aynı işler için çabalamayı, kendine vakit ayır dolu dolu geçir zamanını.. Bak dün geçti kaçırdın, değiştirmeye gücün yeter mi..? Gelecekse bir hayal, beklemekle geçer mi..? Elinde sadece bugün var, sana sunulan en güzel armağan. Bugünü kendine milat bil..

Unutma; hiçbir şey için geç değil..

İlgili Yazılar