“Beni neden yazmıyorsun?” dedi.
“Beni yazman için ben de onun gibi köşeme mi çekileyim?” diye de ekledi.
Köşeye çekilmek mi? Senin yapına uygun değil bu.
O, köşesine çekilebiliyordu.
Çünkü o, bazı şeyleri içinde yaşıyordu.
Aslında o, “seven insan”ı temsil ediyordu.
“Ben sevmiyor muyum?” deme sakın.
Ama sen çoğunlukla “sevilen insan”sın.
Sen sevilerek yaşamayı öğrendin.
O yüzden kırgınlıklarını çoğu kez kolay atlattın.
O yüzden bu kadar dışa dönüksün.
O yüzden sana göre mutluluk daha kolay.
Yani şöyle;
“Kahvaltının mutlulukla bir ilgisi olmalı” diyen şair var ya,
İşte o, seven adam…
Her türlü yemekle mutlu olmayı bilen sen, sevilen adam…
Sana dair benim denklemim böyle bir şey.
Ha, sana şunu da demem lazım:
İnsanların duymak ve okumak istediği seven adamdır.
Ama olmak istediği sevilen adam…
Turkish